هلاگوخان نوه چنگیزخان و برادر قوبیلای‌قاآن (خان بزرگتر مغولان و خاقان چین) بود.
هلاگوخان پس از حمله به ایران و از میان بردن همه حکومت‌های محلی و ریشه‌کن کردن اسماعیلیان، آهنگ تصرف بغداد را کرد. در دهم فوریه ۱۲۵۸ شهر بغداد را گشود و آخرین خلیفه عباسی را کشته و حکومت جبار عباسیان را برای همیشه از صفحه روزگار محو کرد.
همچنین در یکم مارس ۱۲۶۰ میلادی دمشق را تصرف، قتل عام و ویران ساخت و حکومت ایّوبیان سوریه را منقرض کرد.
با این همه ارتش هلاگوخان در سوم سپتامبر ۱۲۶۰ در ناحیه «عین‌جالوت» از نیروهای سلطان مصر شکست خورد و فلسطین و بیشتر سوریه را ازدست داد و به شرق فرات عقب نشست. مغولان از زمان چنگیزخان به این سوی، تا این لحظه هرگز شکستی را متحمل نشده بودند. شکست در عین‌الجالوت آغازی بود بر شکست ناپزیری مغولان.
هولاگو که مادرش مسیحی نسطوری و همسرش دوقوز خاتون نیز عیسوی بود، از حمایت مسیحیان منطقه و اروپا برخوردار بود و با سلاطین دیار فرنگ و پاپ مکاتبه داشت.
هلاگوخان در کنار همسرش دوقوزخاتون
