دانلود کتاب “آشنایی با ادبیات کهن ایران”

کتاب نایاب “ آشنایی با ادبیات کهن ایران” با نام دیگر تاریخ ادبیات فارسی تالیف “نادر وزین‌پور“، از منابع مهم برای آشنایی با تاریخ ادبیات در ایران‌زمین می‌باشد.

کتاب آشنایی با ادبیات کهن ایران پس از بررسی دوره زبان و ادبیات در تاریخ ایران، به ادبیات ایران باستان و نمونه‌های داستانی بازمانده از آن می‌پردازد. در ادامه ادبیات پهلوی (پارسی میانه) مورد تحلیل قرار گرفته و به ویژه آثار دوره ساسانیان مورد توجه این فصل است. ارداویراف‌نامه، یادگار زریران و کارنامه اردشیر پاپکان سه کتاب مهم دوران ساسانی است که مفصلا در بوته تحلیل قرار گرفته است. نثر و نظم بعد از اسلام به همراه ادبیات جهان نیز از فصول بعدی این کتاب بسیار مهم می‌باشد.

دانلود کتاب آشنایی با ادبیات کهن ایران را به پژوهشگران و دانشجویان و علاقمندان به ادبیات پیشنهاد می‌کنیم. این کتاب نسخه‌ای نفیس، چاپ سال 1353 خورشیدی است.

سخنی در باب ادبیات کهن ایران

ادبیات کهن ایران یکی از غنی‌ترین و متنوع‌ترین ادبیات‌های جهان است که به دوره‌های مختلف تاریخی تقسیم می‌شود و شامل آثار برجسته‌ای در زمینه‌های شعر، نثر، حماسه و عرفان می‌باشد. در ادامه به برخی از مهم‌ترین ویژگی‌ها و آثار ادبیات کهن ایران پرداخته شده است:

۱. دوران باستان

ادبیات ایران باستان بیشتر به زبان اوستایی و پهلوی نوشته شده است. مهم‌ترین اثر این دوران اوستا، کتاب مقدس زرتشتیان است که شامل متون دینی، ادعیه و مناجات است.

۲. دوره اسلامی

با ورود اسلام به ایران، زبان فارسی دچار تحولی عظیم شد و ادبیات فارسی به اوج خود رسید. این دوره شامل دو بخش عمده است: نثر و شعر.

الف) نثر

نثر فارسی در این دوره شامل آثار متنوعی در زمینه‌های تاریخ، فلسفه، عرفان، علوم و فنون است. برخی از مهم‌ترین آثار نثر فارسی عبارتند از:
– تاریخ بیهقی اثر ابوالفضل بیهقی: این کتاب یکی از مهم‌ترین متون تاریخی ایران است که به شرح وقایع دوران غزنویان می‌پردازد.
– کلیله و دمنه ترجمه نصرالله منشی: مجموعه‌ای از داستان‌های اخلاقی و پندآموز که از اصل هندی ترجمه شده است.
– گلستان و بوستان اثر سعدی: دو کتاب پندآموز و اخلاقی که به نثر مسجع و شعر نوشته شده‌اند.

ب) شعر

شعر فارسی در دوره اسلامی به اوج خود رسید و شاعران بزرگی ظهور کردند. این شاعران در قالب‌های مختلف شعری از جمله قصیده، غزل، مثنوی و رباعی آثار خود را خلق کردند. برخی از مشهورترین شاعران این دوره عبارتند از:
– فردوسی: حماسه‌سرای بزرگ ایران و خالق شاهنامه، که بزرگترین اثر حماسی ایران و یکی از شاهکارهای ادبیات جهان است.
– رودکی: پدر شعر فارسی که با قصاید و غزلیات خود نقش مهمی در پایه‌گذاری شعر فارسی داشته است.
– حافظ: غزلسرای بزرگ ایران که دیوان اشعارش از شاهکارهای ادب فارسی به شمار می‌رود.
– سعدی: شاعر و نویسنده بزرگ که علاوه بر بوستان و گلستان، غزلیات و قصایدی زیبا سروده است.
– مولوی: شاعر و عارف بزرگ که اثر مشهورش مثنوی معنوی از مهم‌ترین آثار عرفانی جهان به شمار می‌رود.

۳. ادبیات عرفانی

یکی از جنبه‌های برجسته ادبیات کهن ایران، ادبیات عرفانی است. عرفان ایرانی در قالب شعر و نثر تجلی یافته و از مهم‌ترین آثار این حوزه می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
– منطق الطیر اثر عطار نیشابوری: مثنوی عرفانی که داستان سفر پرندگان به سوی سیمرغ (نمادی از حقیقت مطلق) را روایت می‌کند.
– دیوان شمس تبریزی اثر مولوی: مجموعه‌ای از غزلیات عرفانی که به نام شمس تبریزی، مرشد مولوی، سروده شده است.

۴. تأثیر و تداوم

ادبیات کهن ایران تأثیر فراوانی بر ادبیات و فرهنگ دیگر ملت‌ها گذاشته است. ترجمه آثار بزرگان ادب فارسی به زبان‌های مختلف و الهام‌گیری شاعران و نویسندگان خارجی از آن، نشان از اهمیت و جهانی بودن این میراث فرهنگی دارد.

به طور کلی، ادبیات کهن ایران نه تنها گنجینه‌ای ارزشمند از هنر و فرهنگ است، بلکه بیانگر تاریخ، فلسفه، عرفان و ارزش‌های اخلاقی ایرانیان در طول قرون مختلف می‌باشد.