سکه دریک هخامنشی

صویر زیبای "سکه دو دریک " دوران هخامنشی
بنابر نظریه ارنست هرتسفلد، دریک از نام داریوش گرفته شده است.

عیار سکه‌های دریک بسیار بالا بود و با آزمایش روی نمونه‌های بازمانده و به دست آمده روشن شده‌است که فلزش تنها ۳٪ آلیاژ می‌داشته‌است.

در پایان دوران هخامنشی دودریکی هم ضرب شد. کیفیت سکه‌های زر در تمام دوران هخامنشی ثابت ماند.

نقش کماندار پارسی در درازای دو سده پادشاهی هخامنشیان دگرگونی‌هایی داشت.