کتاب ”دیوان طرزی افشار“، مجموعه اشعار و سروده‌های منحصربه‌فرد طرزی افشار، شاعر عصر صفوی است که آن‌گونه که در صفحه نخست آن آمده است: «بر گذار نادر ادبی، با یک مقدمه جامعی راجع به شرح حال شاعر مبتکر و شامل تحقیقات کامله دائر به طرز و شیوه خاص اشعار آبدار شیرین و افکار ابکار عالیه و متین وی به قلم مدون کتاب!» این کتاب قدیمی به کوشش محمد تمدن چاپ گردآوری و در سال سال ۱۳۳۸ خورشیدی منتشر شده است.
دیوان طرزی افشار
طرزی افشار، شاعر فوق‌العاده ایرانی بود که در زمان پادشاهی شاه عباس دوم صفوی، می‌زیست. وی به شکلی جالب‌توجه به ساختن واژه‌ها و فعل‌ها و مصدرهای ناشناخته در اشعار و دیوانش شهرت داشت! این شاعر در دربار صفویه مقامی ارجمند داشت. اصل و نسبش از ایل افشار و محل تولدش در روستای طرزلو از توابع ارومیه بود. او شاعری بود که به شدت به سفر علاقمند بود و تمام دشت مغان و اردبیل و شروان و شماخی و گنجه و مازندران و تبریز و قم و شیراز و اصفهان و نجف و دیگر نواحی ایران زمین را بارها سیاحت کرد. اما شاه عباس دوم که دلش نمی‌خواست این سفرهای مستمر شاعر مورد علاقه‌اش ادامه داشته باشد، سرانجام او را مجبور به ازدواج در اصفهان کرد! چنان خود طرزی سروده است:
شد آن که قوّتِ پروازِ هر دیارم بود
تَأَهُّلیدم و ماندم چو مرغِ دامیده
مرا به سرحدِ تبریز کدخداییدن
ز سیر و شعر بِقَیْدیده و لُجامیده
وی در مورد دست بردن در واژگان و افعال و مصدرهای فارسی که به نوعی امضای شعری مخصوص به خود او بود، در یک شعر بسیار جالب و زیبا با همان لحن مخصوص خود میگوید:
تو را طرزیا صدهزاران آفرین
که طرزِ غریبی جدیدیده‌ای
طرزی مبتکر طرزی نوین در شعر و ادبیات بود. وی در اشعار خود، مصادر و ترکیب‌های جعلیِ خودساخته‌اش را به‌کار می‌برد. در برخورد نخست با شعر و شیوهٔ طرزی، خواننده کمی احساس غریبی می‌کند و حتی ممکن است شعر را نامفهوم و شاعر را ناچیره انگارد؛ اما پس از انس و اُخت‌شدن، معلوم می‌شود که شاعر، با چیرگی و در عین حال با قانونمندی، اقدام به ساختن مصدرهای ساختگی و صیغه‌های جعلی می‌کند:
گر چه طرزِ نو اختراعیدم
جانبِ نظم را مُراعیدم
پیشنهاد کافه‌کتاب:
رویای مادر سیاه
لب تواریخ
کتاب‌هایی که باید قبل از مرگ بخوانید
کتاب‌های درسی در irtextbook
کتاب Get the Guy
عموی ناتنی من
منشور کوروش چه زمانی از ایران خارج شد
حسینیه مشیر
نمونه اشعار
ای آن که کسی به کُنهِ ذاتت نرسد
غیر تو به خوبی صفاتت نرسد
وی دادرس جمله به داد طرزی
در هر دو جهان جز التفاتت نرسد
طرزی به امید این که خواهد شاهید
روز همه هفته‌ای و هفته ماهید
وز ماهش را زمان سالیدن نیست
بس گوشه همتی که خواهد راهید
سط‌العربی که روز و شب می‌مدّد
ای بحر سخاوت این نه جذر است نه مد
هر روز دو بار از ره صدق و صفا
درگاه تو می‌سجدد و می‌مسعودد
جز اهل سفر کسی در این دهکده کو؟
یک نفس که خیمه اقامت زده کو؟
در رفتن این راه بلد بسیار است
اما بلدی که رفته و آمده کو؟
دانلود کتاب دیوان اشعار طرزی افشار (PDF)
دانلود PDF کتاب نایاب دیوان طرزی افشار را به همه علاقمندان به مطالعه و تفحص در ادبیات شیرین پارسی، پیشنهاد می‌کنیم. این کتاب که بسیار نایاب و قدیمی می‌باشد، توسط کاربران تهیه و ارسال شده. کتاب نسخه‌ای است که در سال ۱۳۳۸ چاپ گردیده است.
شناسنامه کتاب
نام کتاب: دیوان اشعار طرزی افشار
مولف: طرزی افشار
به کوشش: محمد تمدن
سال چاپ: ۱۳۳۸ خورشیدی
زبان کتاب: پارسی
فرمت کتاب: PDF
حجم کتاب: حدودا ۷ مگابایت
تعداد صفحات: ۳۲۲ برگ الکترونیکی
برای دانلود این کتاب، ابتدا باید عضو سایت بشوید.
پس از عضویت، لینک دانلود این کتاب و همه‌ی کتاب‌های سایت برای شما فعال می‌شوند.
