خط پهلوی نام دبیره‌اي است که برای نوشتن زبان فارسی میانه و پهلوی اشکانی (پارتی) به کار می‌رفته‌اند. واژهٔ پهلوی برگفته از پهلو است که خود نمايي از واژهٔ پرثوه (پارت) می‌باشد. ویژگی بارز خط پهلوی املای تاریخی و شبه تاریخی آن است. بدین گونه که نماي نوشته شده ادامه سنت نگارشی باستانیست، (گونه ی پارسی میانه عملا املای پارسی هخامنشی را باز می‌تا‌باند) اما گونه ملفوظ آن به دوره میانه ...

رسم‌الخط دين‌دبيره يا اوستایی در سده سوم میلادی برای نوشتن بخش گات‌هاي اوستا در دوره ساساني ابداع شد. این رسم‌الخط، از رسم‌الخطوط زبوری و پهلوی برگرفته شده ولی از آنها کامل‌تر است و دارای چهل‌وهشت حرف ميباشد كه سي‌و‌چهار حرف آن بيصدا و چهارده حرف آن صدادار است و از راست‌به‌چپ نوشته می‌شود. به شَوَند اهميت بسيار زياد گاتها، انديشمندان دربار پادشاهي ساساني اين خط را اختراع كرده تا از ...

نسك فوق كوششي است از فرهنگستان زبان پارسی . در اين فرهنگ لغت كوشيده شده است واژگان پارسی اصيل و برابر واژه‌هاي بيگانه وارد شده به زبان شيرين پارسی را بشناسيم. در اين واژه نامه معادل پارسی تمام واژگان عربي (كه به صورت روزانه استفاده ميكنيم) قرار داده شده است. واژه هاي اين كتاب همه آريايی باستانی، اوستايی، پهلوی (پارسي ميانه)، زند و پازند است. چه زيباست هر ايراني چند برگ ...