اندی که امیر ما باز آید پیروز مرگ از پس دیدنش روا باشد و شاید پنداشت همی حاسد: کو باز نیاید باز آمد، تا هر شفکی ژاژ نخاید کسی را که باشد بدل مهر حیدر شود سرخ رو در دو گیتی به آور ایا سر و بن، در تک و پوی آنم که: فرغند آسا بپیچم به توبر نگارینا، شنیدستم که: گاه محنت و راحت سه پیراهن سلب بوده‌ست یوسف را به عمر اندر یکی از کید شد پر خون، ...

ملکا، جشن مهرگان آمد جشن شاهان و خسروان آمد خز به جای ملحم و خرگاه بدل باغ و بوستان آمد مورد به جای سوسن آمد باز می به جای ارغوان آمد تو جوانمرد و دولت تو جوان می به بخت تو نوجوان آمد گر من این دوستی تو ببرم تا لب گور بزنم نعره ولیکن ز تو بینم هنرا اثر میر نخواهم که بماند به جهان میر خواهم که بماند به جهان در اثرا هر که را رفت، همی باید رفته شمری هر ...

ابوعبدالله جعفر بن محمد متخلص به رودکی و مشهور به پدر شعر پارسی، در سال 237 هجری و همزمان با حکومت سامانیان در ماوراءالنهر، دیده به جهان گشود. زندگینامه رودکی رودکی نخستین شاعر پارسی‌سرای ایرانی بعد از اسلام بود. وی را شاعری زاهد و درویش‌مسلک می‌دانند که از علایق دنیوی مبرا بود و کم‌ترین توجهی به مال و منال و ثروت نمی‌داشت. رودکی در روستایی به نام رودک در ماوراءالنهر (در تاجیسکتان ...

حکایت اول آن ندیدی که خرده دان به شکر داروی تلخ را کند شیرین تا به آن حیله از تن رنجور ببرد رنج و محنت دیرین روباهی با گرگی دم مصادقت می زد و قدم موافقت می نهاد، و با یکدیگر به باغی گذشتند، در استوار بود و دیوار پر خار، گرد آن گردیدند تا به سوراخی رسیدند، بر روباه فراخ و بر گرگ تنگ روباه آسان درآمد و گرگ به زحمت فراوان. انگورهای گوناگون دیدند ...

تعریف شعر شعر در عرف قدما و حکما کلامیست مؤلف از مقدمات مخیله یعنی از شأن آن باشد که در خیال سامع اندازد معانی را که موجب اقبال باشد بر چیزی یا اعراض از چیزی، خواه فی نفسه صادق باشد و خواه نی، و خواه سامع اعتقاد صدق آن داشته باشد یا نی. چنان که گویند خمر لعلی است مذاب یا یاقوتی است سیال یا عسل چیزی است تلخ یا شور، قی ...

حکایت اول از حضرت رسالت - صلی الله علیه و سلم - آرند که فرموده است که مؤمن مزاح کن و شیرین سخن باشد و منافق ترشرو و گره بر ابرو. امیرالمؤمنین علی کرم الله وجهه گفته است که هیچ باک نیست اگر کسی چندان مزاح کنند که مؤمن از حد بدخویی و دایره ترشرویی بیرون آید. حکایت دوم رسول صلی الله علیه و - مر عجوزه را گفت که عجایز به بهشت ...

حکایت اول از مقتبسات مشکات نبوت است این حدیث که «من عشق وعف و کتم فمات مات شهیدا» یعنی: هر که در جاذبه عشق آویزد و با لطایف عشق آمیزد و در آن طریقه عفت و کتمان پیش گیرد چون بمیرد شهید میرد. و شرط عفت و کتمان از برای آن است که چون به میل طبع و هوای نفس آلوده باشد و در وصول به آن وسایط توسل جویند و اظهار ...

حکایت اول جود بخشیدن چیزیست بایستی بی ملاحظه غرضی و مطالبه عوضی، اگر چه آن غرض یا عوض ثنای جمیل یا ثواب جزیل باشد. کیست کریم آن که نه بهر جزاست هر کرمی کاید ازو در وجود هر چه بود بهر ثنا و ثواب بیع و شری گیر نه احسان و جود هر که مقصودش از کرم آنست که برآرد به عالم آوازه باشد از مصر جود و شهر کرم خانه او برون دروازه حکایت دوم جوادی را پرسیدند که از ...