گویش هرمزگانی گویشی از زبان فارسی است که در استان هرمزگان به آن تکلم می‌کنند. هرمزگانی یکی از گویش‌های زبان فارسی است که ویژگی‌های فارسی کهن را حفظ کرده‌است.گویش مردم بندرعباس و استان هرمزگان آمیزه‌ای از گویش با ریشه‌ی پهلوی و زبان‌های دیگر است. زبان‌هایی که با ورود اقوام و مهاجرین از کشور های مختلف و حتی از نواحی دیگر کشورمان گویش هرمزگانی را تحت‌تاثیر خود قرار دادند. از مردم عرب گرفته تا آفریقایی‌ها و پرتقالی‌ها و هلندی‌ها و انگلیسی‌ها و چناچه تاریخ می گوید از دیگر نواحی کشور چون لرستان و استان فارس هم مهاجرینی در استان هرمزگان ساکن شده اند که هر قومی ویژگی‌های زبان خود را وارد گویش هرمزگانی کرده است.
به خاطر روابط بازرگانی شماری از واژه‌های اروپایی نظیر: پَچ: وصله پینه، تکه (انگلیسی میانه) – تُماته: گوجه فرنگی، انگلیسی (اسپانیایی، مکزیکی) – جوتی: کفش (هندی اردو) – جیک: تاب (دادن) جنبش (انگلیسی) در این گویش دیده می‌شود.
در کافه کتاب بخوانید:
نیویورک یک قرن پیش
چگونگی مرگ آغا محمدخان قاجار
مریم مجدلیه
کلنل محمد تقی خان پسیان
کتابچه‌های مرموز
Hormozgani dialect is a dialect of Persian spoken in Hormozgan province. Hormozgani is one of the dialects of Persian that has preserved the characteristics of Old Persian. The dialect of the people of Bandar Abbas and Hormozgan province is a mixture of dialects with Pahlavi roots and other languages. Languages that influenced the Hormozgani dialect with the arrival of ethnic groups and immigrants from different countries and even from other regions of our country. From Arabs to Africans, Portuguese, Dutch, and English, and as history says, immigrants from other regions of the country such as Lorestan and Fars province have also settled in Hormozgan province, and each ethnic group has introduced the characteristics of their language into the Hormozgani dialect.
