" شارلمانی " (شارل کبیر) در 2 آوریل سال 742میلادی در فرانسه به دنیا آمد و پس از مرگِ پدر، مشترکاً با برادرش به سلطنت رسید.
با مرگ برادر شارلمانی، وی در سال 771میلادی، رهبری طویف فرانک را به تنهایى در دست گرفت و به سرکوب اقوام رقیب و گسترش سرزمین‌های تحت‌تصرف خود پرداخت.
شارلمانی درز ۲۵ دسامبر ۸۰۰ با تاجگذاری توسط پاپ لئوی‌سوم در رم، به عنوان موًسس امپراتوری مقدس روم شناخته می‌شود و از نظر اروپایی‌ها، پدر کشورهای فرانسه و آلمان می‌باشد.
او همچنین اقوام فرانسوی و سایر کشورهای همسایه را که بت‌پرست بودند به اجبار به دین مسیحی رهنمون ساخت. با تصرف نقاط گستردهای از اروپا توانست امپراتوری وسیعی ایجاد نماید. در این امپراتوری، کشورهای فرانسه، بلژیک، هلند، آلمان، سوئیس، مجارستان، شمال و مرکز ایتالیا و نیز دو ایالت از اسپانیا گرد هم آمده بودند.
وی اگر چه سواد نداشت اما طرفدار توسعه علم و فرهنگ بود. شارلمانی در دین خود تعصب شدیدی داشت و بر همین اساس جنگهای وسیع و متعددی نیز با مسلمانان به راه انداخت.
زمان سلطنت او برابر با حکومت هارون‌الرشید بود و میان این‌دو نیز مکاتباتی انجام گرفته و هدایایی نیز رد و بدل گشته بود از آنجمله شطرنجی زیبا از کارهای دستی ایران برای شارل بزرگ.
او نخستین کسی بود که اندیشه اروپای متحد را در سر میپروراند و برای بازماندگانش در اروپا توصیه می‌کرد. وی بعد از 74 سال زندگی، بیش از 40 سال سلطنت و 14 سال امپراتوری در 28 ژانویه 814 میلادی درگذشت.
