کتاب “لاله سیاه” | الکساندر دوما

رمان دلچسب و نایاب “لاله سیاه” اثری از الکساندر دوما می‌باشد.

رمان «لاله سیاه» (La Tulipe Noire) اثر الکساندر دوما یکی از آثار تاریخی و رمانتیک اوست که برای اولین بار در سال ۱۸۵۰ منتشر شد. این داستان در بستر واقعیات تاریخی هلند در قرن هفدهم نوشته شده و با ترکیب عناصر سیاسی، علمی و احساسی، تصویری جذاب از زمان «جنون لاله‌ها» (Tulip Mania) ارائه می‌دهد.

در مرکز داستان، شخصیت کورنیلیوس ون بیرله قرار دارد؛ مردی که زندگی‌اش وقف پرورش لاله‌ها شده و هدف بزرگ او، پرورش یک لالهٔ کاملاً سیاه است — چنان لاله‌ای که موفق شدن در آن جایزه بزرگی را به‌همراه دارد. او رابطه نزدیکی با خداوند دارد و معتقد است که «بی‌توجهی به زیبایی گل‌ها، بی‌احترامی به خداوند است.»

اما کورنیلیوس با توطئه‌ای روبه‌رو می‌شود: همسایه‌اش آیزاک باکستل که از موفقیت او حسادت می‌ورزد، او را به خیانت سیاسی متهم می‌کند. ون بیرله به‌دلیل این اتهام به زندان محکوم می‌شود. در زندان، تنها امید او، رزا، دختر زندان‌بان است؛ دختری که در کنارش به رشد لالهٔ سیاه ادامه می‌دهد و عشق آن دو هم‌زمان با جذابیت داستان پررنگ‌تر می‌شود.

تم اصلی این رمان را می‌توان «رسیدن به یک رؤیا در وسط بدبختی» دانست. دوما با استفاده از تاریخ واقعی – از جمله برخورد خونین با دو برادر «دوویت» در هلند – و ماجرای لاله‌سیاه نمادین، نشان می‌دهد که چگونه عشق، شهرت، حسادت و امید می‌توانند در هم تنیده شوند. همچنین رمان بازتابی فلسفی دارد: لالهٔ سیاه نمادی از آرزویی است نادر، گران‌بها و دشوار، و تلاش برای پرورش آن، آزمونی اخلاقی برای شخصیت‌هاست.

لاله سیاه