«حکما»، «حکمت» را به «خاموشی» و «تفکر» یافتند.
“تذکرة الاولیاء“
تفسیر:
نکته بسیار ظریفی است. پرگویی و زیادهگویی نشان دهنده عقل کوچک است. همچنانکه حضرتسعدی میفرمایند: «شخص پرگو به طبل توخالی مانند است؛ با صدای بلند و درون تهی.»
معمولا فرزانگان و اندیشمندان «سکوت» را در اولویت قرار داده و از آرامش سکوت برای «تفکر» بهره میبرند.