انقلاب مشروطه یکی از مهمترین وقایع تاریخ معاصر ایران می‌باشد که سرفصل جدیدی در تاریخ ایران گشود. ریشه این انقلاب را باید در رفتار مستبدانه و ظالمانه و بی‌کفایتی حکومت قاجاریه از یکسو و از سوی دیگر تحولات اجتماعی ایران دانست.
در این میان چند حادثه باعث شد که حرکت مردم و شورش عمومی تسریع شود؛ یکی از این حوادث ماجرای مسیو نوژ بلژیکی بود که انتشار عکسی از او در لباس روحانیت در یک مجلس رقص در حال کشیدن قلیان، خشم عمومی را برانگیخت.
دیگری مسأله بانک استقراضی روس بود که در اثنای ایجاد ساختمان آن، استخوان‌های تازه مردگان کشف شد و روس‌ها با بی‌اعتنایی، اجساد و استخوان‌ها را به چاهی ریختند. حادثه مهمتری که در واقع باعث آغاز نهضت به طور جدی و فراگیر شد، مسأله به چوب بستن بازرگانان بود؛ بدین شرح که در حین جنگ روس و ژاپن، قند گران شد. علاءالدوله حاکم تهران تعدادی از بازرگانان را که در اعتراض به اعمال مسیو نوژ تحصن کرده بودند به بهانه گران کردن قند به چوب بست.
عکس مشهور مسیو نوژ بلژیکی در لباس روحانیت که یکی از علل به راه افتادن انقلاب مشروطه شد.
عکسی مشهور از به زنجیر کشیدن مشروطه خواهان در باغشاه بعد از به توپ بستن مجلس به دستور محمد شاه قاجار . اما چندی بعد با مقاومت مردم و شجاعت مردم تبریز و عشایر بختیاری و آزادیخواهان رشت و اصفهان و… روزگار به گونه دیگری دیگر ورق خورد …
کلنل لیاخوف، کسی که مجلس مشروطه را به توپ بست.
ولادیمیر پلاتونوویچ لیاخوف (۱۸۶۹-۱۹۱۹)، فرمانده روسی بریگاد قزاق ایران بود که مجلس شورای ملی را به دستور محمدعلی شاه را به توپ بست.
به دستور وی همچنین تنی از آزادیخواهان اعدام شدند.
لیاخوف افسر ارتش روسیه از طرف دربار تزار به ایران اعزام شد و در زمان سلطنت محمد علی شاه، فرماندهی بریگاد مرکزی قوای قزاق را برعهده گرفت. لیاخوف در مقابل وزیر حنگ و هیچ یک از مقامات وقت ایران برای خود مسئولیتی قائل نبود و مستقیما از پترزبورگ کسب تکلیف می‌کرد.
وی در ۲۲ جمادی الاول سال ۱۳۲۶ قمری از طرف محمد علی شاه به سمت فرماندار نظامی تهران منصوب شد و در ۲۳ جمادی الاول به دستور شاه و توصیه سرگئی شاپشال روسی که در خدمت محمد علی شاه بود و گارتوریک وزیر مختار روسیه در ایران، مجلس شورای ملی را به توپ بست. بر اثر این واقعه جمعی از نمایندگان مجلس را متفرق ساخت و عده‌ای را کشت و قوای قزاق وارد مجلش شدند و دست به تخریب و غارت زدند، بعد از این آشوب سازی مهلک، لیاخوف از طرف محمد علی شاه مورد قدردانی قرار گرفت.
لیاخوف تا روز اول رجب سال ۱۳۲۷ قمری در خدمت محمد علی شاه بود، ولی پس از فتح تهران توسط مجاهدان، تسلیم اردوی مشروطه خواهان شد و از طرف علیقلی خان سردار اسعد و محمد ولیخان تنکابنی، فاتحان مشروطه خواه تهران، تحت حفاظت یوسف خان امیر مجاهد قرار گرفت تا مورد حمله مشروطه خواهان واقع نشود. لیاخوف در سوم رجب سال ۱۳۲۷ قمری استعفای خود را تسلیم سپهسالار وزیر جنگ کرد و به پترزبورگ رفت. در سال ۱۹۱۷ میلادی ( ۱۳۲۶ ق) که انقلاب روسیه پدید آمد، به ژنرال دنیکین فرمانده روس‌های سفید پیوست و چون سفید‌ها شکست خوردند، به باتوم گریخت و در آن جا به دست سه تن گرجی گشته شد.
