زمانی که ایرانیان بنابر عادت همیشگی و ناپسند "زیرآب‌زنی"، مقدمات قتل بزرگمرد ایرانی، «امیرکبیر» را فراهم کردند، سراسر دنیا برای این نابخردی و نخبه‌کشی بر خود لرزید اما ایرانیان اندک تکانی نخوردند.
"نخبه کشی" و "امیرکبیر‌کشی" به درازای یک تاریخ در این سرزمین حکم‌فرماست. فرهیختگانی چون مانی و بزرگمهر و امیرکبیر و مصدق را رایگان از دست دادیم. حتی دریغ از کشیدن آهی به نشانه افسوس…
آیا امیدی هست که من و تو فردای ایران را به گونه دیگری بسازیم؟؟
