در مغولستان چنگیزخان بشدت محبوب و محترم است و به نوعی پدر ملت مغول به شمار می‌آید. در سرتاسر مغولستان تمثال ها و مجسمه‌های عظیمی از وی به چشم می‌خورد.
مغولستان در زمان چنگیز سرزمینی سرد و بیابانی با اقوام پر‌شماری بود. چنگیز با متحد کردن آنها پایه یکی از عظیم‌ترین امپراتوری‌های تاریخ را بنا گذاشت که بدلیل عدم وجود فرهنگ متمدن شهرنشینی میان مغولان بسرعت از میان رفت و در ملل مغلوب مستحیل شد.
چنگیزخان پس از شکست دادن حکام چین مناسبات تجاری با ایران را آغاز کرد. اما در پی حماقت سلطان‌محمد‌خوارزمشاه روابط دو دولت تیره گشت و این دست‌مایه یورش چنگیز به ایران بود. در پی آن تقریبا نیمی از ایران به ویرانه تبدیل شد و نیشابور که یکی از بزرگترین و پر‌اهمیت‌ترین شهرهای جهان بود برای همیشه از فهرست شهرهای مهم جهان حذف شد.
مغولان بعدها با تحریک ایرانیان، بغداد را تصرف کرده و بساط خلافت عباسیان را نیز در هم پیچیدند.
چنگیزخان در سن هفتاد‌و‌سه سالگی در‌گذشت. او را پنهانی به مغولستان برده و به خاک سپردند. کسی از محل دقیق دفن وی آگاه نیست و دولت مغولستان بنابر‌احترام به خواست چنگیز اجازه تحقیق بیشتر پیرامون یافتن آرامگاه او را نمی‌دهد.
کتاب جامع‌التواریخ اثر خواجه‌رشید‌الدین و تاریخ‌جهانگشا اثر جوینی مهم ترین منابع تاریخ مغولان هستند و هر دو به زبان فارسی و در ایران تالیف شده‌اند.
مجسمه های غول آسا از "چنگیزخان" در مغولستان
