توکیو در ابتدا یک دهکدهٔ ماهیگیری کوچک به نام ادو بود. در اسناد به‌جا مانده از قرن دوازدهم میلادی برای نخستین‌بار نام روستای ادو به چشم می‌خورد. هرچند که محتمل است قدمت این روستا قدیمی‌تر نیز باشد. همچون دیگر شهرهای ژاپن که دارای قدمتی نسبتا طولانی هستند.
آن‌چه که از تواریخ محلی توکیو برمی‌آید، قلعه ادو در این دهکده در زمان جنگ‌های داخلی دوره سن‌گوکو در سال ۱۴۵۷ میلادی یک سامورایی به نام اوتا دوکان، ساخته شد. سامورایی‌ها جنگجویان دلیر بومی ژاپنی بودند که به واسطه رشادت‌ها و ظاهر خاصی که داشتند، در فولکلور مردم ژاپن بسیار محبوب گشتند.
در سال ۱۸۶۸ میلادی، به منظور احیای حکومت سلطنتی، حکومت شوگون‌ها سرنگون گشت و شهر ادو نیز تحت‌کنترل دولت جدید درآمد. در همان سال و با آغاز دورهٔ میجی دولت جدید استانی را به نام استان ادو تأسیس کرد.
چند ماه بعد، هم‌زمان با تغییر نام شهر ادو به عنوان جدید توکیو به معنی پایتخت‌شرقی، استان ادو نیز به استان توکیو تغییر نام داد. در سال بعد امپراتور میجی از کیوتو به توکیو نقل مکان کرد و از آن زمان تا به حال این شهر پایتخت سیاسی ژاپن است.
به طور کلی کشور ژاپن که تا جنگ جهانی دوم به عنوان یک کشور سنتی و نسبتا عقب‌افتاده در جغرافیای سیاسی جهان باشنده بود، پس از جنگ بین‌الملل با سرعتی شگفت‌انگیز شروع به پیشرفت کرد و این پیشرفت تا بدانجا بود که امروز ژاپن به عنوان یکی از قطب‌های صنعتی دنیا محسوب می‌گردد.
نمایی زیبا از حال و هوای زندگی در” ژاپن” در بیش از یک قرن قبل
توکیو؛ 1880 میلادی
