شايد تا بهحال چنين بار از خودتان پرسيده باشيد: -«چرا عُقلا نسبت به عوام از سرخوشی كمتری برخوردارند؟» به زبان سادهتر چرا با رشد انديشه و پر و بال گرفتن افكار، فرد نسبت به رويدادهایی كه پيشتر از آنها احساس شادی مینمود، بیتفاوت شده و آنها را مذبوحانه و حقير میپندارد؟ چرا اين دسته از افراد، اكثرا در خود هستند و با خندههای احمقانه و شادیهای پوچ بيگانهاند؟ پاسخ اين پرسش را بايد ...