اگر اهل ادبیات نمایشی باشی، احتمالاً نام هنریک ایبسن را زیاد شنیدهای؛ نویسندهای نروژی که بسیاری او را پدر نمایشنامهنویسی مدرن میدانند. یکی از مهمترین و تأثیرگذارترین آثار او، نمایشنامهای است به نام «براند» (Brand)؛ اثری شاعرانه، فلسفی و پر از درگیریهای درونی که در سال ۱۸۶۵ نوشته شد و هنوز هم پس از بیش از یک قرن، ذهن خوانندگان و منتقدان را درگیر میکند.
معرفی کتاب براند
نمایشنامه براند از هنریک ایبسن، سفری است به اعماق وجدان انسان. اثری که به تو یادآوری میکند ایمان واقعی، فقط اعتقاد نیست؛ بلکه مسئولیتی سنگین در برابر خود و دیگران است. اما اگر این ایمان از عشق جدا شود، به جای نجات، میتواند به نابودی منجر شود.
اگر به آثار فلسفی، درونگرایانه و پر از پرسشهای اخلاقی علاقه داری، براند از آن کتابهایی است که باید حتماً یکبار در زندگیات بخوانی.
«براند» اثری است دربارهی تضاد میان انسان کامل و انسان واقعی. ایبسن نشان میدهد که انسان نمیتواند در دنیای خاکی، کاملاً مقدس یا بینقص باشد. براند میخواهد با ایمانش دنیا را نجات دهد، اما در نهایت خودش قربانی همان ایمان میشود. این همان تراژدی ابدی بشر است: آرزوی رسیدن به مطلق، در جهانی که پر از نقص و محدودیت است.
هنریک ایبسن کیست؟
ایبسن نویسندهای نروژی (۱۸۲۸ تا ۱۹۰۶) بود که نمایشنامههایش نقطهی عطفی در تاریخ تئاتر جهان محسوب میشوند. او با آثاری مثل خانه عروسک، پیر گینت، دشمن مردم و همین براند، مسیر تئاتر مدرن را عوض کرد.
ایبسن به سراغ پرسشهای اساسی انسان رفت: اخلاق چیست؟ ایمان واقعی چگونه به دست میآید؟ و انسان تا چه اندازه باید به آرمانهایش وفادار بماند؟ در «براند»، این پرسشها با شدتی بیسابقه مطرح میشوند.
خلاصه داستان نمایشنامه براند
داستان در یکی از دهکدههای سرد و دورافتاده نروژ میگذرد. قهرمان داستان، براند، یک کشیش جوان است که ایمان و ارادهاش مثل فولاد محکم است. او باور دارد انسان باید در زندگی همیشه «تمام» باشد، یعنی یا باید کاری را کاملاً انجام دهد یا اصلاً سراغش نرود. شعار اصلی او این است:
«همه یا هیچ!»
(All or Nothing)
در مسیر داستان، براند با مردم دهکده روبهرو میشود؛ مردمی که ایمانشان ضعیف و زندگیشان پر از ترس و سازش است. او میخواهد آنها را به سوی ایمان واقعی هدایت کند، اما برای این کار از هیچ فداکاریای دریغ نمیکند — حتی اگر به قیمت از دست دادن خانوادهاش باشد.
در نهایت، وقتی همه چیز را از دست میدهد و در برف و طوفان گرفتار میشود، همچنان به ایمانش پایبند میماند. ایبسن اینگونه نشان میدهد که آرمانگرایی مطلق ممکن است انسان را از واقعیت زندگی جدا کند و حتی نابود سازد.
شخصیت براند؛ قهرمان یا قربانی؟
براند یکی از پیچیدهترین شخصیتهای تاریخ تئاتر است. او در ظاهر یک قهرمان اخلاقی است؛ فردی با ارادهی پولادین و ایمان راسخ. اما هر چه بیشتر جلو میرویم، درمییابیم که این استقامت شاید نوعی خودخواهی معنوی هم باشد.
او هیچوقت از خود نمیپرسد که آیا دیگران واقعاً میتوانند مثل او باشند یا نه. او فقط میخواهد مردم را به زور به سوی ایمان «کامل» بکشاند. همین سختگیری باعث میشود در نهایت تنها بماند.
در واقع، براند قربانی همان اصولی است که خودش بنا میکند. ایبسن از طریق او نشان میدهد که حتی ایمان و اخلاق هم اگر مطلق شوند، میتوانند خطرناک باشند.
مضمونهای اصلی نمایشنامه براند
نمایشنامه براند پر است از مفاهیم فلسفی و روانشناختی عمیق. در اینجا چند مورد از مهمترین آنها را میبینی:
-
آرمانگرایی در برابر واقعگرایی:
براند باور دارد انسان باید به بالاترین آرمانها وفادار باشد، اما زندگی واقعی با ضعف، ترس و احساسات انسانی گره خورده است. این تضاد، جوهر اصلی نمایشنامه را تشکیل میدهد. -
ایمان و شک:
براند همواره بین ایمان مطلق و شک پنهان درونیاش در نوسان است. او نمیخواهد اعتراف کند که شاید ایمانش بیشتر از جنس اراده باشد تا عشق الهی. -
وجدان فردی:
ایبسن در براند، مسئولیت اخلاقی فرد در برابر جامعه را میکاود. آیا انسان باید از وجدان خود پیروی کند حتی اگر به زیان دیگران تمام شود؟ -
فداکاری و رنج:
تمام زندگی براند پر از رنج است. او برای خدا، برای مردم، و برای اصول خود رنج میکشد؛ اما این رنج در نهایت نه او را نجات میدهد و نه دیگران را.
براند؛ تصویر انسان ابدی
ایبسن فقط یک کشیش مذهبی نساخت، بلکه نمادی از انسان ابدی را خلق کرد؛ انسانی که در هر زمان و مکان وجود دارد — فردی که به دنبال حقیقت است اما در مسیر کمال، خودش را میسوزاند.
اگر به شخصیتهایی مثل «راسکولنیکوف» در آثار داستایوفسکی یا «نیچه» در اندیشه فلسفی او فکر کنی، شباهتهای زیادی با براند پیدا میکنی. هر سه میخواهند از مرزهای انسانی عبور کنند، اما همین تلاش افراطی، باعث سقوطشان میشود.
دانلود چند کتاب مشابه:
استریپتیز و کارول
دشمن ملت
رویا در نیمه شب تابستان
طلبکارها
در خارج
وایکینگها در هلگلاند
ساختار و سبک نمایشنامه
براند برخلاف بسیاری از نمایشنامههای ایبسن، به صورت منظوم (شاعرانه) نوشته شده است. زبانش پر از استعاره، نماد و تصویرهای قوی طبیعت است؛ برف، کوه، رودخانه و نور، هر کدام معنایی نمادین دارند.
نمایشنامه حدود ۵ فصل بلند دارد و بیشتر شبیه یک شعر حماسی است تا یک نمایش معمولی. در عین حال، دیالوگها زنده و پرتنش هستند و بهخوبی کشمکش درونی شخصیتها را نشان میدهند.
نروژ و فضای سرد نمایش
محیط طبیعی نروژ در این اثر نقش بسیار مهمی دارد. سرمای برف، کوههای یخزده، و سکوت طبیعت، نمادی از سختی و انجماد درونی شخصیتهاست.
ایبسن در واقع از طبیعت استفاده میکند تا روان انسان را توصیف کند — همانطور که برف بیرون، نشانهی یخزدگی ایمان درون انسانهاست.
منتقدان معتقدند «براند» نقطهی آغاز دوران جدیدی در کار ایبسن است. پیش از این اثر، ایبسن بیشتر نمایشنامههای تاریخی مینوشت، اما با «براند» و بعد از آن «پیر گینت»، وارد مرحلهی فلسفی و مدرنتری شد.
شخصیت براند بعدها الهامبخش بسیاری از نویسندگان شد. از نیچه گرفته تا ژان پل سارتر، همه در آثارشان ردپایی از این نوع انسان آرمانخواه و متناقض دیده میشود.
چند جمله ماندگار از نمایشنامه براند
- «آنکه نیمی از اراده را دارد، تمامش را از دست میدهد.»
- «آری، یا نه – هیچ چیز میان این دو نیست.»
- «انسان باید یا همهچیز باشد یا هیچچیز.»
این جملات کوتاه، خلاصهی فلسفهی براند هستند: دنیایی بدون سازش، بدون میانهروی، پر از اراده و در عین حال پر از رنج.
دانلود نمایشنامه براند اثر هنریک ایبسن
اگر میخواهی خودت این اثر ماندگار را بخوانی، میتوانی نسخه فارسی نمایشنامه براند را در قالب PDF از کافه کتاب دانلود کنی. این کتاب برای شما که به مطالعه کتابهای نمایشنامه و کتاب داستان علاقمند هستی، بسیار جذاب خواهد بود. کتاب حاضر، یک نسخه تایپشده و بسیار باکیفیت میباشد.

برای دانلود این کتاب، ابتدا باید عضو سایت بشوید.
پس از عضویت، لینک دانلود این کتاب و همهی کتابهای سایت برای شما فعال میشوند.
(قبلا عضو شدهاید؟ وارد شوید)