زندگینامه و آثار فرانس کافکا
فرانس کافکا را بزرگترین نویسنده آلمانی زبان در قرن معاصر قلمداد میکنند. وی در سال 1883 میلادی چشم به جهان گشود.
کافکا یکی از بهترین نویسندگان جهان است. قلم او منحصر به فرد و دیدگاهش به زندگی توام با فلسفه ای خاص است.
او را اغلب به عنوان یک نویسنده بدبین و سیاهنویس می شناسند. با این حال در نامه هایی که از وی باقی مانده است، این نظریه رد می شود. وی دارای روحیاتی انسانی و بسیار لطیف بود.
از کافکا چندین رمان و ده ها داستان کوتاه باقی مانده است. کتابهای کافکا در شمار میراث معنوی ادبیات زبان آلمانی محسوب میشوند.
در ایران صادق هدایت از پیروان مستقیم کافکا بود. زندگی کافکا همواره با درد و ناراحتی سپری شد باری وی هنر خود را به کار بست و این درد را در قالب ادبیات به نوشته هایش تزریق و شاهکارهایی جهانی خلق نمود.
جهانبینی کافکا
از دیدگاه کافکا زندگی پوچ و عبث و بی ارزش بود. وی فردی اجتماع گریز و خلوت گزین بود.
کافکا همیشه میکوشید تا از اجتماعات خود را خلاص نماید و در کنج عزلت خویش زندگی کند.
فرانتس کافکا را به دلیل همین طرز دیدگاه و تفکر و فلسفه و اندیشه اش، در شمار بزرگان اگزیستانسیالیسم قرار میدهند.
سخن پایانی
کافکا را نمیتوان با هیچ نویسنده دیگری مقایسه کرد. او را یگانه نویسنده ای میدانند که نوشته هایی منحصر به فرد از خود به جا گذاشت. شاید تنها کسانی که به او نزدیک باشند، صادق هدایت و بهمن انصاری هستند که همچون او تماما سیاه نویسن بودند.
مرور زندگی شخصی کافکا این مهم را به ما نشان میدهد که یک انسان هر اندازه درد داشته باشد باز هم اگر مزین به هنر و آراسته به قلم و ادبیات باشد، میتواند افزون بر تسکین دادن درد خویش، شاهکار هایی نیز خلق نماید که یک جهان در مقابل قلم او ایستاده و کلاه از سر بردارد!