ژان پل سارتر به همراه سیمون دوبوار در سال 1960 به کوبا رفت و با فیدل کاسترو ، چه‌گوارا و سایر شخصیت‌های انقلابی آمریکای جنوبی دیدار داشت.
ژان پل سارتر که منتقد سیاست های فرانسه در الجزایر و جنگ ویتنام بود، پس از بازگشت از کوبا کتاب جنگ شکر را نوشت و در آن به شرح دیدارهایش با چهره های انقلابی کوبا پرداخت.
او در این کتاب انقلاب کوبا و زمینه های شکل‌گیری آن را نیز تحلیل کرد.
سارتر و دوبوار از روشنفکران مکتب اگزیستانسیالیزم و از چپ‌گراهای مخالف آمریکا و بلوک غرب بودند.
ژان پل سارتر، سیمون دوبوار، و فیدل کاسترو در حال قایق سواری
کوبا، 1960
ژان پل سارتر
ژان پل سارتر (Jean-Paul Sartre) فیلسوف، نویسنده، و نمایشنامه‌نویس برجسته فرانسوی بود که در ۲۱ ژوئن ۱۹۰۵ در پاریس به دنیا آمد و در ۱۵ آوریل ۱۹۸۰ درگذشت. او یکی از مهم‌ترین شخصیت‌های فلسفه اگزیستانسیالیسم و مارکسیسم در قرن بیستم بود.
سارتر در فلسفه‌ی خود به مسئله آزادی و مسئولیت فردی توجه ویژه‌ای داشت. او معتقد بود که انسان‌ها ذاتاً آزاد هستند و این آزادی به آن‌ها امکان می‌دهد که زندگی خود را با انتخاب‌های آگاهانه شکل دهند. به عقیده سارتر، هر فرد مسئول ساختن معنا و هدف زندگی خود است و هیچ حقیقت مطلقی خارج از انسان وجود ندارد.
یکی از مشهورترین آثار فلسفی سارتر، “هستی و نیستی” (Being and Nothingness) است که در سال ۱۹۴۳ منتشر شد. در این کتاب، او به تحلیل مفاهیمی چون آزادی، هستی، و عدم پرداخته و نشان داده که انسان‌ها چگونه در جهان بی‌معنا و بی‌هدف به دنبال معنا می‌گردند. او را در شمار شش انسان مبارز می‌شناسند.
سارتر همچنین نویسنده‌ی داستان‌ها و نمایشنامه‌های مشهوری بود که به بررسی مسائل فلسفی و اجتماعی می‌پرداختند. از جمله آثار مهم او در این زمینه می‌توان به “تهوع” (Nausea) و “دیوار” (The Wall) اشاره کرد.
سارتر در سال ۱۹۶۴ جایزه نوبل ادبیات را دریافت کرد، اما این جایزه را نپذیرفت. او این اقدام را به دلیل تعهد خود به استقلال و آزادی فکری انجام داد و معتقد بود که یک نویسنده نباید به نهادهای رسمی وابسته باشد.
سارتر زندگی پیچیده و پرتحرکی داشت و در کنار فعالیت‌های فلسفی و ادبی، به مسائل سیاسی و اجتماعی نیز علاقه‌مند بود. او با سیمون دو بووار، فیلسوف و نویسنده‌ی مشهور، رابطه نزدیکی داشت و هر دو در جنبش‌های فمینیستی و حقوق بشری فعال بودند.
به طور کلی، ژان پل سارتر به عنوان یکی از تأثیرگذارترین متفکران قرن بیستم شناخته می‌شود و آثار او همچنان موضوع مطالعه و بحث در حوزه‌های مختلف فلسفه، ادبیات و علوم اجتماعی است.
سیمون دوبووار
سیمون دوبووار (Simone de Beauvoir) فیلسوف، نویسنده، فمینیست و نظریه‌پرداز فرانسوی بود که در ۹ ژانویه ۱۹۰۸ در پاریس به دنیا آمد و در ۱۴ آوریل ۱۹۸۶ درگذشت. او یکی از چهره‌های برجسته در جنبش فمینیستی قرن بیستم و یکی از مهم‌ترین متفکران در حوزه فلسفه اگزیستانسیالیسم بود.
دوبووار در دانشگاه سوربون تحصیل کرد و در همین دوران با ژان پل سارتر آشنا شد و این دو تا پایان عمر رابطه‌ای نزدیک و همکاری فکری و عاطفی داشتند. او تأثیر زیادی از افکار سارتر گرفت، اما در عین حال نظریات و دیدگاه‌های خاص خود را نیز توسعه داد.
یکی از معروف‌ترین آثار سیمون دوبووار “جنس دوم” (The Second Sex) است که در سال ۱۹۴۹ منتشر شد. این کتاب یکی از بنیادی‌ترین متون در تاریخ فمینیسم مدرن محسوب می‌شود. دوبووار در این کتاب به تحلیل موقعیت زنان در جوامع مختلف می‌پردازد و نشان می‌دهد که چگونه ساختارهای اجتماعی و فرهنگی، زنان را به عنوان “دیگری” در مقابل مردان تعریف کرده و به تبعیض و سرکوب آن‌ها دامن زده‌اند. او با جمله معروف “زن به دنیا نمی‌آید، بلکه زن می‌شود” تأکید می‌کند که هویت زنانه محصول فرآیندهای اجتماعی است، نه بیولوژیکی.
علاوه بر “جنس دوم”، دوبووار آثار متعددی در زمینه‌های مختلف از جمله رمان، خاطرات، مقالات فلسفی و سیاسی نوشت. از جمله رمان‌های مشهور او می‌توان به “مهمان” (She Came to Stay) و “ماندارین‌ها” (The Mandarins) اشاره کرد که در آن‌ها به بررسی موضوعات پیچیده‌ای چون آزادی، اخلاق و روابط انسانی پرداخته است.
دوبووار نه تنها یک نظریه‌پرداز بود، بلکه در عمل نیز به فعالیت‌های اجتماعی و سیاسی می‌پرداخت. او از حقوق زنان، حقوق بشر و جنبش‌های آزادی‌خواهانه حمایت می‌کرد و در دهه‌های ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ یکی از چهره‌های مهم جنبش فمینیستی در فرانسه بود.
زندگی و آثار سیمون دوبووار تأثیر عمیقی بر جنبش‌های فمینیستی و نظریه‌های جنسیت در سراسر جهان گذاشته است. او به عنوان یکی از پیشگامان مبارزه برای برابری جنسیتی و حقوق زنان شناخته می‌شود و آثارش همچنان منبع الهام و موضوع مطالعه و بحث در حوزه‌های مختلف فکری و اجتماعی است.
فیدل کاسترو
فیدل کاسترو (Fidel Castro) رهبر انقلابی و سیاستمدار کوبایی بود که در ۱۳ اوت ۱۹۲۶ به دنیا آمد و در ۲۵ نوامبر ۲۰۱۶ درگذشت. او از سال ۱۹۵۹ تا ۲۰۰۸ به عنوان نخست‌وزیر و سپس رئیس‌جمهور کوبا فعالیت کرد. کاسترو با رهبری انقلاب کوبا در سال ۱۹۵۹، رژیم دیکتاتوری فولخنسیو باتیستا را سرنگون کرد و نظام کمونیستی را در این کشور بنا نهاد.
در دوران حکومت کاسترو، کوبا به یکی از متحدان نزدیک شوروی تبدیل شد و نقش مهمی در جنگ سرد ایفا کرد. کاسترو اصلاحات اجتماعی و اقتصادی گسترده‌ای را به اجرا گذاشت، از جمله ملی‌سازی صنایع و اصلاحات ارضی. او همچنین سیستم‌های بهداشت و آموزش را بهبود بخشید، اما سیاست‌هایش با سرکوب مخالفان و محدودیت‌های حقوق بشری همراه بود.
فیدل کاسترو یکی از چهره‌های برجسته و بحث‌برانگیز قرن بیستم بود که تأثیر عمیقی بر تاریخ کوبا و سیاست جهانی داشت.
ارنستو چه‌گوارا
ارنستو چه‌گوارا (Ernesto “Che” Guevara) پزشک، انقلابی و چریک مارکسیست آرژانتینی بود که در ۱۴ ژوئن ۱۹۲۸ به دنیا آمد و در ۹ اکتبر ۱۹۶۷ کشته شد. او یکی از چهره‌های کلیدی انقلاب کوبا بود و به همراه فیدل کاسترو و دیگر انقلابیون، نقش مهمی در سرنگونی رژیم باتیستا در سال ۱۹۵۹ ایفا کرد.
چه‌گوارا پس از پیروزی انقلاب کوبا، در دولت جدید کوبا به عنوان وزیر صنایع و رئیس بانک مرکزی فعالیت کرد. او تلاش کرد تا انقلاب‌های مشابهی را در کشورهای دیگر آمریکای لاتین و آفریقا به راه بیندازد. در نهایت، در سال ۱۹۶۷ در بولیوی دستگیر و اعدام شد.
چه‌گوارا به عنوان نماد مقاومت و مبارزه علیه امپریالیسم و نابرابری شناخته می‌شود و تصویر او به یک نماد جهانی از انقلاب و آزادی‌خواهی تبدیل شده است.
همچنین بنگرید به:
مجسمه ابوالهول
فرهنگ
ماجرای قتل امین‌السلطان
ذهن خلاق و ایده‌پرداز
سهام
