در سال 1871، در حالی که هنوز بحث و جدل پیرامون کتابهای قبلی چارلز داروین به شدت ادامه داشت، وی کتاب جنجالبرانگیز خود را با نام «نژاد انسان و انتخاب در رابطه با جنسیت» منتشر کرد. طرح این نظریه که انسان از نسل نوعی میمون به نام کَپی از راستهی کَپیهای جنوبی در آفریقا تکامل یافته است، کافی بود تا موج سرکش مخالفتها و مجادلههای علمی را که در پی انتشار کتابهای قبلی داروین ایجاد شده بود، برافروختهتر نماید.
این نتیجهگیری تلویحی که انسان جایگاهی یگانه و خاص در جهان ندارد، بسیاری را برآشفت. فرضیهٔ تکاملی چارلز داروین، نقطهٔ عطفی در مسئلهٔ ثبوت یا تکامل انواع بهشمارمیرود. داروین متاثر از نظرات توماس مالتوس در رسالهٔ اصل جمعیت؛ به این نتیجه رسید که رشد جمعیت به آسانی میتواند به «تنازع بقا» منجر شود؛ و در این رقابت زادههای با مطلوبیت بیشتر، بر دیگران برتری خواهند داشت.
محدودیت منابع باعث میشود تا در هر نسل بسیاری از زادهها پیش از رسیدن به سن تولیدمثل تلف شوند. این ایده میتوانست گوناگونی جانوران و گیاهان را، در عین اشتقاق از اجداد مشترک توضیح دهد.
چارلز داروین که بود؟
چارلز داروین (1809-1882) یکی از مهمترین و تأثیرگذارترین دانشمندان در تاریخ علم بود که به ویژه به خاطر نظریه تکامل از طریق انتخاب طبیعی شناخته میشود. او با ارائه نظریهای که بنیادهای علوم زیستشناسی را متحول کرد، نقش مهمی در درک ما از جهان طبیعی و چگونگی شکلگیری گونههای زنده داشت.
داروین در 12 فوریه 1809 در شهر شروزبری، انگلستان به دنیا آمد. او ابتدا به تحصیل در رشته پزشکی در دانشگاه ادینبرو پرداخت، اما علاقه زیادی به این رشته نداشت و به همین دلیل تحصیلات خود را در رشته الهیات در دانشگاه کمبریج ادامه داد. با این حال، علاقه او به طبیعتشناسی و مشاهدههای علمی، مسیر زندگیاش را به سمت تحقیق و پژوهش در زمینههای زیستی و زمینشناسی سوق داد.
در سال 1831، داروین به عنوان یک طبیعتشناس با کشتی “بیگل” سفر معروف خود را آغاز کرد که پنج سال به طول انجامید. در این سفر، او به نقاط مختلف جهان از جمله آمریکای جنوبی، جزایر گالاپاگوس، استرالیا، و آفریقا سفر کرد و به مطالعه گونههای مختلف گیاهان و حیوانات پرداخت. مشاهدات داروین در جزایر گالاپاگوس به ویژه نقش تعیینکنندهای در شکلگیری نظریه او درباره تکامل داشت.
در سال 1859، داروین کتاب معروف خود “منشأ انواع” (On the Origin of Species) را منتشر کرد. در این کتاب، او نظریه انتخاب طبیعی را مطرح کرد که بر اساس آن، گونهها به تدریج و در طول زمان از طریق فرایندهایی مانند تطبیق با محیط و زادآوری متفاوت تغییر میکنند. این نظریه با ارائه شواهد علمی گسترده، به یکی از اصول اساسی زیستشناسی مدرن تبدیل شد.
نظریه داروین در ابتدا با مخالفتهای شدیدی از سوی کلیسا و برخی از دانشمندان روبرو شد، اما به مرور زمان و با افزایش شواهد علمی، مورد پذیرش گسترده قرار گرفت. کار داروین نه تنها در زیستشناسی بلکه در علوم انسانی، فلسفه و حتی جامعهشناسی نیز تأثیرات عمیقی داشت.
چارلز داروین در 19 آوریل 1882 درگذشت و در کلیسای وستمینستر ابی، در کنار دیگر بزرگان علمی بریتانیا، به خاک سپرده شد. او به عنوان یکی از پایهگذاران علم نوین زیستشناسی و یکی از بزرگترین دانشمندان تاریخ شناخته میشود.
در این ارتباط، کتابهای زیر را مطالعه کنید:
پیدایش انسان و عقاید داروین
داروینیسم و تکامل
اجداد بشر
همچنین بنگرید به:
آلفرد هیچکاک
ارنست همینگوی
عارف قزوینی
و
معبد دلفی
سفر ناگسستنی
انتخاب هوشمندانه