دانلود مقاله “مقام رشیدالدین فضل‌الله در تاریخ فلسفه و علوم اسلامی”

شاید بتوان گفت مهم‌ترین  مشهورترین سیاستمدار دانشمند ایرانی در سده‌های پس از اسلام، خواجه رشیدالدین فضل‌الله همدانی است. کسی که بسیار در اهلی شدن مغول‌ها نقش داشت و در رشد و اعتلای ایران کوشش‌ها کرد. او مردی داشنمند، فیلسوف، سیاستمدار و همه‌چیزدان بود.


مقام رشیدالدین فضل‌الله در تاریخ فلسفه و علوم اسلامی” پژوهشی تاریخی از سید حسین نصر می‌باشد. این مقاله قدیمی در سال 1349 خورشیدی به طبع رسیده و منتشر گردیده است.

معرفی این مقاله پژوهشی

شهرت جهانگیر حکیم و طبیب و مورخ و سیاست‌مدار نامور عصر مغول، خواجه رشید‌الدین فضل‌الله همدانی آن‌نان است که برخی ممکن است او را فردی شناخته شده و آثار او را در زمره آثار معروف دوره اسلامی قلمداد کنند، در حالی که شهرت خواجه بیش از آن‌که او را به عنوان یک وزیر متنفذ ایلخانی بدانیم، بیشتر مرهون تاریخ جهانی اوست و شوربختانه بسیاری از آثار ا در علوم و فلسفه به بوته فراموشی سپرده شده است.

خواجه از بزرگان فلسفه و علوم سیاسی بود. اما او را کمتر در این علوم شناخته‌اند. او به معنای واقع کلمه، فیلسوفی عظیم‌الشان و سیاست‌مداری زبردست بود.

مقاله حاضر کوششی است جامع و کامل برای آشنایی با این وجهه کمتر شناخته شده از خواجه رشیدالدین فضل الله همدانی و روشن کردن نقش و جایگاه او در فلسفه و علوم سیاسی با تکیه بر آثاری که وی در زمان حیات خویش به رشته تحریر و نگارش درآورد.

دانلود رایگان PDF مقام رشیدالدین فضل‌الله در تاریخ فلسفه و علوم اسلامی

دانلود رایگان مقاله نایاب و PDF مقام رشیدالدین فضل‌الله در تاریخ فلسفه و علوم اسلامی را به همه علاقمندان به تاریخ و فلسفه تاریخ و تاریخ علوم سیاسی، پیشنهاد می‌کنیم.

دانلود مقاله "مقام رشیدالدین فضل‌الله در تاریخ فلسفه و علوم اسلامی"

این مقاله در فرمت پی‌دی‌اف و دارای 15 صفحه الکترونیک می‌باشد. مقاله فوق در مجله ایران‌شناسی، دوره دوم، شماره 1، در سال 1349 خورشیدی به چاپ رسیده است. مطالعه این مقاله برای همگان رایگان است.

دانلود مقاله "مقام رشیدالدین فضل‌الله در تاریخ فلسفه و علوم اسلامی"

خلاصه‌ای از زندگی‌نامه خواجه رشیدالدین

این اندیشمند بزرگ در حدود سال 648 هجری در همدان زاده شد. پدر او یک طبیب و جد او به نام موفق‌الدوله علی یک عطار یهودی بود. این موفق‌الدوله در زمان حمله هلاکوخان به ایران به همراه خواجه نصیرالدین طوسی در دژ الموت به اجبار ساکن بود. او پس از سقوط الموت و اسماعیلیان، آزاد شد و سپس دودمانش تبدیل به یکی از مشهورترین بزرگان دربار ایلخانان شدند.

خواجه در ابتدا به دلیل آن‌که یهودی بود، به نام «رشیدالدوله» ملقب گشت. اما پس از گرویدن به اسلام او را «رشیدالدین» نام نهادند. وی در زمان ایلخانی اباقاخان، ارغون‌خان و کیخاتوخان به عنوان پزشک در دربار خدمت می‌کرد. سپس در زمان سلطنت غازان‌خان، به عنوان صدراعظم و وزیر مغولان برگزیده شد.

در دوره حکومت ایلخان بعدی یعنی سلطان محمد خدابنده اولجایتو، خواجه همچنان به عنوان وزیر اعظم منصوب بود. پیشرفت او موجب شد تا دشمنان بسیاری در دربار داشته باشد.

سرانجام در زمان حکومت آخرین ایلخان مغول یعنی ابوسعید بهادرخان، دشمنان موفق شدند او را در سال 717 هجری از صدارت خلع نمایند. خواجه به تبریز رفت و در آن‌جا به خدمت امیرچوپان (امیرالامرای لشکر مغول) درآمد. اما دشمنانش بیکار ننشستند و با ترتیب دادن توطئه‌هایی، در همان سال موفق شدند حکم قتل او را گرفته و وی را از بین ببرند.

Copyright © 2012 ~ 2024 | Design By: Book Cafe

Copyright © 2012 ~ 2024 | Design By: Book Cafe