مجسمه مفرغی که بنابر شواهد موجود، ظاهرا مربوط به "سارگن بزرگ" فرمانروای مقتدر "اکد" می‌باشد.
این مجسمه بسیار جالب، دست‌کم متعلق به 2200 پیش از میلاد می‌باشد و در ایالت نینوا در کشور عراق کشف شده است و اکنون در موزه بین‌النهرین بغداد نگهداری می‌شود.
سارگون اول، نخستین فرمانروای نامی اکد است که توانست بر "لوگال‌زاگه‌سی" پادشاه "سومر" غلبه کرده و آکد را به اوج قدرت برساند. یک لوح متعلق به دوران امپراتوری آشور در چند خط از زبان خود سارگون، دوران کودکی او را شرح می‌دهد که شباهت زیادی به زندگی موسی در کودکی دارد. مشخص نیست این لوح، بازنویسی از روی نسخه آکدی باشد یا توسط خود آشوری‌ها و بر اساس شنیده‌ها از دوران سارگون، حکاکی شده باشد. لوح با جمله «منم سارگون، شاه بزرگ، شاه اکد» آغاز می‌شود سپس به شرح تولد و سال‌های نخست گوینده داستان می‌پردازد:
مادر یک کاهنه بود. (اما) پدرم را نمی‌شناسم.
برادران پدرم عاشق کوه‌ها بودند.
زادگاه من "آزوپیرانو" است، که در ساحل فرات قرار دارد.
مادر کاهنه‌ام مرا حامله شد، او مرا در خفا به دنیا آورد.
او مرا در رودخانه انداخت. (اما) آب مرا غرق نکرد.
آب مرا به سوی "اکی‌آبیار" برد.
"اکی‌آبیار" مرا به فرزندی پذیرفت و مرا تربیت کرد.
اکی‌آبیار مرا به باغبانی خود برگزید.
هنگامی که من یک باغبان بودم، ایشتار عشق خود را به من ارزانی داشت، و من برای چهل و … سال پادشاهی کردم.
