«پیش از سپیده‌دم، هنگامی که اهریمن سیاهی و یارانش به سمت تاریکی عقب رانده شوند، پیش از آنکه خروس بانگ سحرگاهی سردهد٬ “دیو بوشاسپ” -این عفریت تاریکی- می‌کوشد تا جهان را در خواب نگاه دارد و مردمان را به بدکاری و گناه برانگیزد.
او در دیار انسان‌ها می‌دود و می‌غرد:
«بخوابید ای انسان‌ها، بخوابید ای انسان‌های گنهکار، بخوابید و در میان گناهانتان بمانید.»
در آیین زرتشت٬ بوشاسپ (یا بوشایست) دیو تنبلی و بیهودگی است٬ او سبب می‌شود که درستکاران نتوانند کارهای سودمند انجام دهند و کار امروز را به فردا بیندازند. او سعی می‌کند که مردمان را در خواب نگه دارد و می‌کوشد تا مردمان را از نیایش صبح‌گاهی، بازدارد.
در افسانه‌های کهن این دیو بصورت زنی عفریته و نحیف و بدچهره به رنگ زری (بین سبز و زرد) توصیف شده و لقب او “دراز دست” است.
در کتاب آیینی «شایست ناشایست» که نوعی توضیح‌المسائل در دین زرتشتی است بیان شده است که این عفریت دوبار به دنیای مادی وارد می‌شود که شاید منظور از آن یکبار زمان خوابیدن و یکبار زمان بیدار شدن و یا نمادی از تولد و مرگ باشد.
برای اطلاعات بیشتر دانلود کنید:
در کافه کتاب بخوانید:
رود سند
مثلث عشقی ناصرالدین‌شاه
ونگوک
دکتر عبدالحسین زرینکوب
