” دیوار ندبه ” یا “دیوار غربی” مقدسترین مکان مذهبی یهودیان است که بر روی تپه «موریا» در شهر (بیت المقدس) اورشلیم قرار دارد.
بر باور یهودیان دیوار ندبه از آخرین باقیماندههای هیکل سلیمان و دومین پرستشگاه اورشلیم و مرکز دعا و منبع الهام برای یهودیان در اسراییل و سراسر جهان میباشد.
مسلمانان آن را دیوار براق میخوانند و معتقدند پیامبر اسلام مرکب خود را در شب معراج به آن بست.
در نماز سه گانه (روزانه) یهودیان جهان، مختصات این مکان به عنوان قبله استفاده می شود.
حیاط دیوار ندبه (دیوار غربی) درواقع بخش بیرونی هیکل سلیمان میباشد و از آنجایی که قدش قداشیم (قدس اقداس) محل بسیار مقدسی است یهودیان اجازه ورود به آنسوی دیوار ندبه را ندارند.
در تورات، صفر لاویان و اعداد فصل ۱۹ قوانین بسیاری برای ‘طهارت ویژه’ افرادی که میخواهند به بیت همیقداش وارد شوند وجود دارد و از این جهت که امروزه شرایط ‘طهارت ویژه’ کامل شرعی مقدور نمیباشد یهودیان متعهد به امور مذهبی از ورود و بازدید بقایای محوطه داخلی بیت همیقداش (بیت المقدس) از جمله قدس القداس و یا هر چه که در پشت دیوار ندبه (دیوار غربی) وجود دارد اجتناب میکنند.
بر همین اساس بسیاری از علمای یهودی از جمله رهبر مذهبی یهودیان اسراییل (Rabanut) از سال ۱۹۶۷ قانونی وضع کردند که یهودیان اجازه ورود و حرکت در کوهی که قبلاً مکان معبد (هیکل) بوده را ندارند. چرا که احتمال دارد در مکان قدش قداشیم (قدس اقداس) قدم بگذارند.
گروهی از یهودیان در حال عبادت در پای ” دیوار ندبه “
عثمانی؛ فلسطین؛ 1870
دیوار ندبه: تاریخچه و اهمیت
دیوار ندبه (Western Wall یا Kotel) یکی از مهمترین و مقدسترین مکانهای مذهبی در شهر اورشلیم (بیتالمقدس) است. این دیوار، که به عنوان بخشی از دیوارهای معبد دوم یهودیان شناخته میشود، از زمانهای باستان تا به امروز جایگاه ویژهای در فرهنگ و دین یهودیت داشته است.
تاریخچه دیوار ندبه
دیوار ندبه بخشی از دیوارهای حائل معبد دوم یهودیان (Temple Mount) بود که در حدود ۲۰ سال پیش از میلاد به دستور هرود کبیر ساخته شد. این معبد در سال ۷۰ میلادی توسط ارتش روم تخریب شد و دیوار ندبه به عنوان یکی از بازماندههای این معبد بزرگ باقی ماند.
اهمیت مذهبی
دیوار ندبه به عنوان مکان مقدسی برای یهودیان شناخته میشود، زیرا نزدیکترین محل قابل دسترسی به مکان مقدس قدسالاقداس (Holy of Holies) در معبد دوم است. یهودیان معتقدند که این دیوار محل حضور الهی است و برای دعا و نیایش به آنجا میآیند. این دیوار به عنوان نمادی از مقاومت و پایداری مردم یهود در برابر مصائب و چالشهای تاریخی شناخته میشود.
مراسم و آیینها
هر روز هزاران نفر از یهودیان از سراسر جهان به دیوار ندبه میآیند تا دعا کنند و نیایش کنند. مراسم مذهبی مهمی مانند بار میتصوا (Bar Mitzvah) و عروسیها نیز در این مکان برگزار میشوند. یکی از آیینهای معروف در این مکان، قرار دادن یادداشتهای دعا در شکافهای دیوار است. این یادداشتها حاوی درخواستها و دعاهای شخصی هستند که زائران امیدوارند مورد قبول قرار گیرند.
دیوار ندبه در تاریخ معاصر
پس از تصرف بیتالمقدس توسط نیروهای اسرائیلی در جنگ ششروزه سال ۱۹۶۷، دیوار ندبه به صورت کامل تحت کنترل اسرائیل قرار گرفت و بازسازیهایی در اطراف آن انجام شد. این مکان به یکی از نقاط توریستی و مذهبی مهم در اسرائیل تبدیل شده است و هر ساله میلیونها زائر و گردشگر را به خود جذب میکند.
چالشها و تنشها
دیوار ندبه همواره محل تنشهای سیاسی و مذهبی بوده است. اختلافات میان یهودیان، مسیحیان و مسلمانان بر سر کنترل و دسترسی به این مکان، باعث ایجاد تنشهای گاهبهگاه شده است. در دهههای اخیر، مباحث مربوط به حقوق زنان برای دعا در بخش اصلی دیوار نیز مورد توجه قرار گرفته و منجر به ایجاد گروهها و حرکات مختلفی در این زمینه شده است.
اهمیت فرهنگی و تاریخی
دیوار ندبه نه تنها از منظر مذهبی بلکه از دیدگاه تاریخی و فرهنگی نیز اهمیت زیادی دارد. این دیوار به عنوان یکی از آثار باستانی مهم در اورشلیم، نقش مهمی در شناخت تاریخ و فرهنگ منطقه ایفا میکند. مطالعات و کاوشهای باستانشناسی در اطراف این دیوار اطلاعات زیادی درباره تاریخ معبد دوم و دورههای مختلف حکمرانی در اورشلیم به دست داده است.
دیوار ندبه به عنوان یکی از مقدسترین مکانهای یهودیت، نقش بیبدیلی در تاریخ و فرهنگ این دین دارد. این دیوار نه تنها به عنوان مکانی برای نیایش و دعا، بلکه به عنوان نمادی از پایداری و مقاومت مردم یهود در برابر سختیهای تاریخی شناخته میشود. با وجود چالشها و تنشهای سیاسی و مذهبی، دیوار ندبه همچنان به عنوان یکی از مهمترین نمادهای دینی و تاریخی جهان باقی مانده است و به جذب میلیونها زائر و گردشگر از سراسر جهان ادامه میدهد.
در کافه کتاب بخوانید:
مهاجرت انگلیسیها به استرالیا
دیداری با اهل قلم
دشت سترون
آیینههای جیبی آقای مکلوهان
مابی دیک
عشق و یک دروغ
روزنامه صوراسرافیل
سه سفرنامه