کتاب نایاب “هزلیات عارف قزوینی رسالهای شامل اشعار طنز و هزل و هجو عارف قزوینی، شاعر پیشرو و آوانگارد معاصر میباشد.
عارف قزوینی و هزلیات او
عارف قزوینی از شعرای مشهور و موسیقیدانان برجسته ایرانی عهد مشروطه بود. او از همان کودکی در پیش اساتید زمان خویش، سواد خواندن و نوشتن، صرف و نحو عربی، خوشنویسی و موسیقی را فراگرفت. او در جوانی به تهران آمد و پس از وقایعی چند، با برخی از رجال سیاسی و درباری وقت، آشنا شد. به دلیل حسن صدا و حسن کمالاتیکه داشت، برخی از شاهزادگان قاجاری شیفته نشست و برخاست با او بودند.
مشهور است که شهرت وی چنان بالاگرفت که مظفرالدینشاه قاجار نیز یکبار وی را به دربار خود دعوت کرد. بهزودی وی را در شمار درباریان قرار دادند. اتفاقی که عارف بعدها از آن به عنوان برگی ننگین در زندگی خویش یاد میکرد.
با برپا شدن زمزمههای مشروطهخواهی، عارف قزوینی از نخستین کسانی بود که در صف مشروطهخواهان ایستاد. او از هنر خود در شعرگویی و کلام، برای مبارات آزادیخواهان بهره میبرد. از مشهورترین غزلهای وی، «پیام آزادی» است که پس از پیروزی انقلاب مشروطه سرود.
دیگر عامل شهرت این بزرگمرد، سرودن تصنیفهای انقلابی و محرک وی بود. او با صدای خوش و نوای ساز خویش، تصنیفهای سروده خود را میخواند. مشهورترین تصنیف وی «از خون جوانان وطن لاله دمیده» است که در تمام ادوار بعدی نیز مورد استفاده مبارزان راه آزادی قرار گرفت. هرچند بخش غمانگیز ماجرا در جایی است که صدای این هنرمند بزرگ، به ما نرسیده وهیچ یک از آوازهای او ثبت و ضبط نشده است.
این شاعر بزرگ و وطنپرست، در جریان جنگ جهانی اول، به شدت در ترویج روحیه ملیگرایی ایرانیان کوشا بود و با اشعار و تصنیفهای خود به زندهماندن کورسوی امید در میان هممیهنان میپرداخت. او بعدها با افراد انقلابی نظیر کلنل محمدتقیخان پسیان معاشرت داشت. همزمان با اشعارش تیغ زبان خود را بر پیکر سیاسیون وقت -که از نظر وی بویی از میهنپرستی نبرده و همه حمال جیب خویش بودند- فرومینشاند. وی در دورانی که رضاخان سردار سپه بود و زمزمه جمهوریخواهی در ایران برپا گردید، بسیار با حرارت و شور فراوان مشغول ترویج جمهوریخواهی گشت. در شبی غزلی به نام «جمهوری ایران» که توسط خود وی سروده شده بود را با نوای دلانگیز خویش در «گراند هتل» تهران اجرا کرد و شب بعد نیز «مارش جمهوری» را در همان سالن با وجود مخالفتهای شهزادگان قاجاری به روی صحنه برد. این فعالیتهای محکم او باعث شد تا نهایتا رجال سیاسی که بارها از وی نیش و کنایه خورده بودند، ترتیبی داده و او را به همدان تبعید کردند. او تا پایان عمر در فقر و تنگدستی در همدان میزیست.
عارف در اواخر عمر خود در تبعید، بسیار گوشهگیر شده بود. او از اصلاح ایران ناامید و کمتر با دیگران حرف میزد. دیگر ساز نمینواخت و میگویند که روزها به صحرا رفته و در کنار جوی آبی در سکوت، روز را به شب میرسانید و شب برای خواب به منزل بازمیگشت.
عارف زبانی تند و تیز داشت و بیمحابا با زبان شعربه دیگران حمله میکرد. او به نمایندگان مجلس، درباریان، سیاسیون و حتی شعرایی که جیرهخوار حکومت بودند نیز میتاخت و با رکیکترین واژگان آنها را بدرقه میکرد! کتاب حاضر مجموعهای از هزلیات و هجویات عارف قزوینی است که نثار دشمنان خویش کرده است!
دانلود کتاب رساله هزلیات عارف قزوینی
دانلود کتاب هزلیات عارف قزوینی را به پژوهشگران و علاقمندان ادبیات پارسی، پیشنهاد میکنیم. این کتاب اثری فاقد حقنشر بوده و با کیفیتی بالا توسط کاربران ارسال شده است.
برای دانلود این کتاب، ابتدا باید عضو سایت بشوید.
پس از عضویت، لینک دانلود این کتاب و همهی کتابهای سایت برای شما فعال میشوند.