کتاب نایاب “واکاوی نقد ادبی فمنیستی در ادبیات زنان ایران” شامل مجموعه مقالاتی ارزشمند از آزاده دواچی میباشد. دانلود کتاب واکاوی نقد ادبی فمنیستی در ادبیات زنان ایران را به پژوهشگران جامعهشناسی پیشنهاد میکنیم.
ادبیات فمینیستی و شعر و ادبیات زنان
ادبیات همواره آینهای از جامعه بوده است. زنان در طول تاریخ، هم در جایگاه نویسنده و هم در مقام شخصیت داستانی، با تبعیضها و محدودیتهای فراوانی مواجه بودهاند. اما از قرن نوزدهم به بعد، با اوجگیری جنبشهای فمینیستی در غرب و سپس گسترش آن به سایر نقاط جهان، ادبیات زنان بهعنوان یک شاخهی جدی و تأثیرگذار مطرح شد. این ادبیات هم ابزاری برای بیان تجربههای زیستهی زنان است و هم بستری برای نقد ساختارهای مردسالارانهای که قرنها بر فرهنگ و جامعه سایه افکنده بودند.
ادبیات فمینیستی چیست؟
ادبیات فمینیستی نوعی رویکرد در نوشتن و خواندن است که به جایگاه زن در جامعه، تاریخ و فرهنگ میپردازد. همچنین نقد نابرابری جنسیتی از رویکردهای آن است و به دنبال به رسمیت شناختن هویت مستقل زنان میباشد. در واقع، فمینیسم در ادبیات نه فقط به معنای حضور نویسندگان زن، بلکه به معنای بازخوانی و بازنویسی تاریخ از منظر زنان است.
تاریخچهی ادبیات فمینیستی در جهان
قرون وسطی و رنسانس
در قرون وسطی، زنان کمتر فرصت نوشتن داشتند، اما چهرههایی مانند کریستین دو پیزان در فرانسه با اثر معروف شهر بانوان نخستین متون دفاع از زنان را نوشتند.
قرن هجدهم و نوزدهم
با انقلابهای اجتماعی و فرهنگی، زنان نویسنده بیشتری ظهور کردند:
- مری ولستونکرافت (انگلستان) با کتاب دفاع از حقوق زنان (1792) از نخستین متفکران فمینیست بود.
- در قرن نوزدهم، نویسندگانی چون شارلوت برونته، امیلی برونته و جین آستن شخصیتهای زن مستقلی را خلق کردند که با هنجارهای زمانهشان در تضاد بودند.
قرن بیستم
- موج دوم فمینیسم در دهههای ۶۰ و ۷۰ میلادی، ادبیات زنان را وارد مرحلهای تازه کرد. نویسندگانی چون ویرجینیا وولف با کتاب اتاقی از آنِ خود بر استقلال مالی و فکری زنان تأکید کردند.
- شاعران و نویسندگانی مانند سیلویا پلات، آدریان ریچ، آلیس واکر و تونی موریسون تجربههای زنانه را به شکلی جسورانه وارد شعر و رمان کردند.
ادبیات زنان در ایران
آغاز دوره معاصر
در ایران نیز زنان نویسنده و شاعر از دوره مشروطه به بعد توانستند صدای خود را به شکل عمومی بیان کنند. روزنامهها و مجلات زنان مانند شکوفه و زبان زنان نقش مهمی در این زمینه داشتند.
شاعران و نویسندگان برجسته
- پروین اعتصامی: با زبان نمادین و اخلاقی، جایگاه زن و نابرابریها را به چالش کشید.
- فروغ فرخزاد: بیتردید مهمترین شاعر فمینیست ایران. فروغ با جسارت درباره بدن، عشق، آزادی و سرکوب اجتماعی نوشت و نگاه تازهای به شعر معاصر بخشید.
- سیمین دانشور: نخستین رماننویس زن ایرانی با کتاب سووشون، که صدای زنان ایرانی را در بستر تاریخ و سیاست بیان کرد.
- در دورههای بعد، نویسندگانی چون غزاله علیزاده، منیرو روانیپور، شهرنوش پارسیپور و دیگران، تجربههای زنانه را وارد ادبیات داستانی کردند.
ویژگیهای ادبیات فمینیستی
- زبان بدن و جنسیت: زنان در آثار خود تجربه زیسته بدن زنانه را به تصویر کشیدند.
- نقد خانواده و ازدواج سنتی: بسیاری از آثار زنان به نقد نقشهای تحمیلی همسر و مادر محدود میشود.
- بازنمایی زنان بهعنوان سوژه: در ادبیات مردانه، زن غالباً ابژهی عشق یا مادر بود، اما در ادبیات زنان، زن خود تبدیل به سوژه و کنشگر شد.
- ترکیب تجربه فردی و اجتماعی: بسیاری از نویسندگان زن زندگی شخصی را با مسائل اجتماعی گره زدند.
شعر فمینیستی
شعر یکی از اصلیترین بسترهای بیان فمینیسم بوده است.
- فروغ فرخزاد در ایران و سیلویا پلات در غرب با اشعارشان تابوها را شکستند.
- در شعر فمینیستی، مضامینی چون بدن، عشق، زایمان، مادری، تنهایی، خشونت جنسیتی و آرزوی آزادی پررنگ است.
- زبان شعر اغلب صریح، شخصی و گاه اعتراضی است.
نقدها و چالشها
ادبیات فمینیستی مخالفان جدی داشته است:
- برخی آن را نوعی افراطگرایی و ضدیت با مردان دانستهاند.
- برخی دیگر آن را محدودکننده دانستهاند، زیرا معتقدند ادبیات باید فراتر از مرزهای جنسیتی باشد.
ادبیات فمینیستی و شعر و ادبیات زنان، بیش از یک قرن است که بخشی مهم از جریانهای ادبی در جهان و ایران را تشکیل میدهد. این ادبیات نه تنها صدای زنان را به عرصه آورد، بلکه نگاه ما به ادبیات و تاریخ را نیز دگرگون کرد. تجربههای زیستهی زنان، با همه رنجها، شادیها و مبارزاتشان، اکنون در متنهای ادبی ثبت شده و جایگاه خود را در فرهنگ جهانی یافته است.
دانلود کتاب نقد فمنیستی و شعر و ادبیات زنان ایران
دانلود کتابهای مشابه:
برای دانلود این کتاب، ابتدا باید عضو سایت بشوید.
پس از عضویت، لینک دانلود این کتاب و همهی کتابهای سایت برای شما فعال میشوند.
(قبلا عضو شدهاید؟ وارد شوید)