” جورج برنارد شاو ” در 26 ژوئیه 1856میلادی در شهر دوبلین در کشور ایرلند چشم به جهان گشود. پدرش مردی فقیر و دائم‌الخمر بود، اما مادرش زنی باهوش، فعال، خواننده و نوازنده پیانو بود و همواره با شوهرش برسر می‌گساری جنگ و جدل داشت.
جورج برنارد شاو بدون تردید از بزرگترین نمایشنامهنویسان جهان است. به‌گونه‌ای که برخی حتی او را از شکسپیر نیز برتر انگاشته‌اند. او یکی از برترین نقادان موسیقی و تئاتر نسل خود به شمار می رود.
در نمایشنامه‌های شاو طنز جایگاهی خاص دارد و بیشتر به جای آن‌که در رفتار شخصیت‌های نمایش به کار رود، به شکل بحث و گفتگو است. زیرا شاو علاقه بسیاری به برخورد آرا برای ترسیم وقایع و کشمکش‌های عاطفی داشت.
جورج برنارد شاو به‌هرحال بعد از شکسپیر بزرگترین نمایشنامهنویس انگلیسی است. او در سال 1925میلادی آکادمی سوئد جایزه نوبل ادبیات را به خاطر آثارش که آکنده از مسائل انسانی بود و نیز به خاطر طنز خاص او به وی اهدا کرد. که البته ایشان از پذیرش آن (برای اعتراض به نوبل) خودداری نمود.
سرانجام شاو در 95 سالگی بر اثر افتادن از درخت که در حال هرس کردن آن بود استخوان رانش شکست و در دوم نوامبر 1950میلادی درگذشت. همان‌شب در غم از دست دادن این نمایشنامهنویس تمام تماشاخانه‌های دنیا چراغ‌هایشان را خاموش کردند.
شاو در میان مردم چنان شهرت و اعتباری داشت که همگان مرگ او را چون مرگ “متوشالح” -کاهن بزرگ یهود که به روایت کتاب مقدس 969 سال عمر کرد- می‌پنداشتند.
“جورج برنارد شاو ” در حال عکاسی
در کافه کتاب بخوانید:
کنفوسیوس
شب طولانی تیزدندان
شین، قهرمان دشت‌های وسیع
انسان و حیوان
سه‌شنبه‌ها با مری
زندگینامه جرج برنارد شاو
جورج برنارد شاو (George Bernard Shaw) نویسنده، نمایشنامهنویس و منتقد ایرلندی بود که در ۲۶ ژوئیه ۱۸۵۶ در دوبلین به دنیا آمد و در ۲ نوامبر ۱۹۵۰ در انگلستان درگذشت. شاو یکی از بزرگترین نمایشنامهنویسان زبان انگلیسی و برنده جایزه نوبل ادبیات در سال ۱۹۲۵ بود.
زندگی و تحصیلات
شاو در یک خانواده متوسط ایرلندی به دنیا آمد. او به طور رسمی تحصیلات زیادی نداشت و مدرسه را در سن ۱۵ سالگی ترک کرد، اما به صورت خودآموز مطالعه کرد و به ویژه به ادبیات، موسیقی و تاریخ علاقه‌مند بود. در سال ۱۸۷۶، شاو به لندن مهاجرت کرد و در آنجا تلاش کرد تا نویسنده‌ای حرفه‌ای شود.
آثار و نمایشنامه‌های برنارد شاو
شاو بیش از ۶۰ نمایشنامه نوشت که بسیاری از آن‌ها به بررسی مسائل اجتماعی و سیاسی می‌پرداختند. او به شیوه‌ای طنزآمیز و انتقادی با مسائلی همچون فقر، طبقات اجتماعی، مذهب و اخلاق برخورد می‌کرد. برخی از مشهورترین آثار او عبارتند از:
– “پیگمالیون” (Pygmalion): این نمایشنامه که در سال ۱۹۱۲ نوشته شد، یکی از برجسته‌ترین آثار شاو است و به مسئله‌ی طبقات اجتماعی و تغییرات فردی می‌پردازد. این اثر بعدها به یک موزیکال معروف به نام “بانوی زیبای من” (My Fair Lady) تبدیل شد.
– “مرد و سلاح‌ها” (Arms and the Man): در این نمایشنامه، شاو به موضوع جنگ و رمانتیسم جنگ می‌پردازد و با دیدگاهی طنزآمیز، مفهوم قهرمان‌سازی از جنگ را به چالش می‌کشد.
– “مرد و ابرمرد” (Man and Superman): این نمایشنامه فلسفی و پیچیده، به موضوعات فلسفی همچون اراده آزاد، تکامل انسان و مسئله زنانگی می‌پردازد.
تأثیر و سبک
شاو به خاطر طنز تند و دیدگاه‌های انتقادی‌اش نسبت به جامعه‌ی ویکتوریایی انگلیس شناخته می‌شود. او از تئاتر به عنوان ابزاری برای نقد اجتماعی و تحریک تفکر استفاده می‌کرد و به واسطه‌ی این رویکرد، تأثیر عمیقی بر تئاتر مدرن گذاشت. شاو همچنین به خاطر تسلط بر زبان و توانایی در ترکیب طنز با مباحث جدی مشهور بود.
جوایز و افتخارات
در سال ۱۹۲۵، شاو به دلیل آثار ادبی و نمایشنامه‌هایش که با ظرافت و شوخ‌طبعی به بررسی مسائل اجتماعی می‌پرداختند، جایزه نوبل ادبیات را دریافت کرد. او این جایزه را پذیرفت اما از دریافت پول آن خودداری کرد، و به جای آن خواست که پول به استفاده‌های عمومی اختصاص داده شود.
شاو همچنین یکی از معدود افرادی است که هم جایزه نوبل ادبیات و هم جایزه اسکار را دریافت کرده است. او اسکار خود را در سال ۱۹۳۸ برای فیلمنامه‌ی “پیگمالیون” دریافت کرد.
مرگ و میراث جورج برنارد شاو
جورج برنارد شاو در ۲ نوامبر ۱۹۵۰ در سن ۹۴ سالگی در انگلستان درگذشت. آثار و افکار او همچنان در تئاتر، ادبیات و نقد اجتماعی تأثیرگذار باقی مانده‌اند. او به عنوان یکی از بزرگترین نمایشنامهنویسان و روشنفکران قرن بیستم شناخته می‌شود و آثارش همچنان در سراسر جهان مورد مطالعه و اجرا قرار می‌گیرند.
دانلود کتاب‌های جورج برنارد شاو
کسب‌و‌کار میسیز وارن
دختر سیاه در جستجوی خدا
مرد تقدیر
کاندیدا
