"اردشیر یکم ساسانی" معروف به "اردشیر بابکان"، بنیانگذار سلسلهٔ ساسانی بود. وی پس از شکست دادن واپسین شاهنشاه اشکانی، "اردوان پنجم" در سال ۲۲۴ میلادی در دشت هرمزدگان، دودمان «اشکانی» را برانداخت و سلسلهٔ «ساسانی» را بنیان گذاشت
اردشیر پیش از بنیان نهادن سلسلۀ ساسانی تصمیم گرفت که شهر گور (غور، اردشیرخوره یا فیروز آباد امروزی) را پایتخت ایران کند. بنابر این، به این شهر رفت و دستور ساختن یک کاخ سلطنتی، یک دژ نظامی و تاسیسات اداری را صادر کرد.
بقایای کاخ سلطنتی که اردشیر در این شهر بنا کرد، کماکان پا برجاست. این کاخ دارای تالارهای تو در تو است و با گذشت ۱۸۰۰ سال گچ‌بری قسمت بالای دیوارهای داخلی آن همچنان سالم مانده‌است.
در ضلع شرقی کاخ، چهار ساختمان گنبدی شکل عظیم وجود دارد و قسمتی از نوک سقف گنبدها در دایره‌ای به قطر یک متر باز است. در ضلع شمالی خارج از دیوار کاخ نیز چشمه‌ای زلال از دل خاک می‌جوشد و استخری طبیعی جلوی این چشمه به وجود آمده‌است. نهری از کنار دیوار شرقی کاخ عبور می‌کند که موجب آبادانی شهر گور و کاخ ساسانی بوده‌است.
دور این شهر دارای برج و باروی محکم و خندق بود و در مرکز شهر یک آتشکده و در جنب آن برجی احداث شده بود که به هنگام تشریفات مذهبی در بالای آن آتش مقدس در هوای آزاد شعله‌ور بود
شهر «گور» که از قدیم‌ترین ادوار باستانی تا زمان هخامنشیان، شهری آباد بود، توسط "اسکندر مقدونی" ویران گردید تا بار دیگر به همت "اردشیر" بازسازی و آباد شد.
شهر «گور» که در ایالت پارس قرار داشت، جزء اولین شهرهایی است که توسط "اردشیر بابکان" بنا گردیده‌است، اما "اردشیر" بزودی دریافت، ایالت پارس از لحاظ سیاسی شایستگی اقامت فرمانروا را ندارد و پایتخت را در «تیسفون» قرار داد.
"اردشیر" اعلام کرد: تا زمانی که امپراتوری روم، از هدف خود که تصرف مناطق واقع در شرق مدیترانه است دست بر ندارد مصلحت در این است که پایتخت تغییر داده نشود و تیسفون کماکان شاه نشین ایران باشد.
